Samochodem po wyspach

O poranku, mimo dostępnego samochodu, postanowiliśmy, że na śniadanie pójdziemy piechotką. Na pewno coś (wykluczamy 7 Eleven) się znajdzie  w niewielkiej odległości od hostelu, więc po co ruszać naszego Nissana Marcha. Ba, my byliśmy nawet zaopatrzeni w mapkę z hostelu z zaznaczonymi restauracyjkami śniadaniowymi. Jednak jakoś to szukanie nie poszło nam tak gładko, jak się spodziewaliśmy i przeszliśmy dość spory kawałek zanim wylądowaliśmy w miejscu, gdzie każdy mógł zjeść coś, co mu pasowało (chociaż i tak okazało się, że coś źle zrozumiałam i zamiast zwykłego makaronu była zupa z masą składników... i makaronem). Przy okazji dowiedziałam się, że mała knajpka, gdzie zdarza mi się jeść wczesne obiady po szkole, jest sieciowa i właśnie trafiliśmy do jednego z oddziałów. No to tyle o śniadaniu.

W tym bloku mieści się hostel Jack's Family

Uliczka śniadaniowa Wenkang 文康早餐街

Pojedliśmy i wróciliśmy do hostelu (po drodze łapiąc kilka apetycznie wyglądających mantou). Komfort posiadania samochodu polega między innymi na tym, że można do bagażnika wrzucić rzeczy i nie martwić się tym, że trzeba jeszcze wrócić do hostelu, żeby coś stamtąd wziąć. Dlatego też pożegnaliśmy się już z Jack's Family i ruszyliśmy w podróż po wyspach Magong 馬公, Baisha 白沙 i Xiyu 西嶼. Zaczęliśmy od południowo-zachodniego skrawka wyspy Magong. Tam można zobaczyć jaskinię Fenggui 風櫃洞 (jaskinia szafki wiatru) oraz pozostałości holenderskiego fortu w okolicach wzgórza Shetou (co oznacza głowę węża). Do niewielkiej jaskini Fenggui idzie się m.in. po to, by posłuchać gwizdów morskich, jest to jednak możliwe dopiero, gdy woda wypełnia całą jaskinię (a tak akurat nie było). Marzyło mi się, żeby z okolic Fenggui zobaczyć niewielką wyspę Tongpan 桶盤嶼 z jej bazaltowymi kolumnami, ale niestety, nawet jeśli miałam ją na widoku, to zoom w aparacie nie był wystarczający, by zobaczyć to, co znałam ze zdjęć.

W okolicach Fenggui

Widoki na bazaltowe formacje skalne w oddali

Polowanie na muszelki

Jakaś świątynia niedaleko Fenggui (zauważyłam, że im dalej od dużych miast, tym większe świątynie)

W drodze do jaskini Fenggui

Jaskinia Fenggui

A to już powrót z Fenggui

Jeśli zaś chodzi o fort, to został zbudowany w 1622 roku i był pierwszą zachodnią twierdzą na ziemiach Tajwanu. Niedługo później, bo w 1624 roku siły morskie prowincji Fujian 福建省 pokonały Holendrów i Ci przenieśli się do Anpingu 安平, gdzie wznieśli Fort Zeelandia 熱蘭遮城, po forcie wiele nie zostało (nawet nie jestem pewna, czy to co widać, nie pochodzi z późniejszego okresu).

Grób wśród zieleniny

Kaktusy na Peskadorach

Widok na miasto Magong

Na terenie pozostałości po holenderskim forcie

Możliwe, że to pozostałość po forcie

Widoki wyspowe

Z tych rubieży wyspy Magong mieliśmy się już przemieszczać na północny wschód na Baisha, a z niej na Xiyu. Po drodze zahaczyliśmy o jedną z licznych plaż, wybór padł na Lintou 林投沙灘. Pogoda nie zachęcała do opalania, co działało na naszą korzyść, gdyż oprócz nas nie było nikogo na plaży, a temperatura wcale nie była jakaś niska, więc większa część wycieczkowiczów z zadowoleniem potaplała nogi w wodach Cieśniny Tajwańskiej.

I jeszcze jedna okoliczna świątynia

Spokojne ulice wyspy Magong

Ta biała wieżyczka to najpewniej hotel lub zajazd

Plaża Lintou

Więcej plaży Lintou

Dowód na taplanie nóżek

Wody Cieśniny Tajwańskiej

Karpie jak na Dzień Dziecka w Japonii

Zanim opuściliśmy wyspę Magong, zboczyliśmy jeszcze z trasy by zobaczyć park geologiczny Kueibishan 奎壁山, gdzie w czasie odpływu powstaje ścieżka na jedną z okolicznych wysp.

Okolice Kueibishan

Farma wiatrowa na Magong

Okolice Kueibishan

To właśnie do tej wyspy tworzy się kamienna ścieżka

Opuszczając wyspę Magong postanowiliśmy zmienić nasz plan wycieczki i zamiast zatrzymywać się w wielu miejscach po drodze do skrajnego punktu Xiyu, czyli do latarni morskiej, zdecydowaliśmy, że pojedziemy tam w pierwszej kolejności, bez żadnych dodatkowych atrakcji, a dopiero w drodze powrotnej obejrzymy jakieś inne ciekawostki, w zależności na ile nam czas pozwoli. Przejechaliśmy więc przez całą wyspę Baiyu i po prawie 2,5 kilometrowym (bez 6 metrów) moście "przekraczającym morze" czyli Wielkim Moście Peskadorów 跨海大橋, który akurat był ozdabiany malunkami przez dzieci, przedostaliśmy się na Xiyu.

Most "przekraczający morze"

Dzieci ozdabiające most

Więcej dzieci ozdabiających most

W międzyczasie pogoda zaczęła się zmieniać z bezsłonecznej na deszczową i dosłownie na chwilę przed pierwszym opadem udało nam się szybko zobaczyć latarnię morską Xiyu i okoliczne tereny wojskowe.

Port na wyspie Xiyu

Droga jak z amerykańskiego filmu

Baza wojskowa, gdzie nie można robić zdjęć (ale na swoje usprawiedliwienie powiem, że w Google Maps można zobaczyć ten widoczek z perspektywy Street View, tzn. że jednak nie ma dramatu, jak ktoś to uwieczni)

Latarnia morska na Xiyu

Na terenie wokół latarni morskiej

A niebo coraz ciemniejsze

I jeszcze ciemniejsze

Pamiątkowy znaczek pocztowy z latarnią morską

Osiągnąwszy cel, jakim było dotarcie na południowo-zachodni kraniec Xiyu, wsiedliśmy w Nissana Marcha i ruszyliśmy w przeciwnym kierunku, raz po raz zjeżdżając z głównej drogi, a to by zobaczyć japońskie fortyfikacje Wschodni Fort 西嶼東堡壘 zbudowane w pierwszych latach XX wieku, a to by podziwiać niesamowite kolumny bazaltowe.

Centrum wyspy Xiyu

Jeszcze raz centrum wyspy

Takie sobie artystyczne zdjęcie w Nissanie

W drodze do japońskich fortyfikacji

Japońskie forty

Wesoły kaktus

Bazaltowe kolumny (udające wyspę)

Jeszcze raz kolumny

Nie zdążyliśmy wiele zobaczyć, aż w końcu rozpadało się na dobre - most "przekraczający morze" był już zupełnie pusty, a na ulicach można już było tylko dostrzec zmotoryzowanych (w tym skuterowców). Przed dojazdem do Magong jeszcze profilaktycznie zatankowaliśmy (okazało się, że niepotrzebnie) i już można było rozpocząć polowanie na jedzenie. Mimo szczerych chęci zjedzenia w jakieś interesującej knajpce, nie udała nam się ta sztuka i wylądowaliśmy w tym samym miejscu, co poprzedniego dnia. Posiliwszy się, poszliśmy oddać wypożyczony wóz, a potem, zgodnie z umową pracownik wypożyczalni odwiózł nas na lotnisko. Trochę się obawiałam, że przez ulewę nasz lot może być opóźniony - moje przeczucia okazały się słuszne, najważniejsze jednak, że nie został odwołany - bo takie przypadki często się zdarzają. Lot niestety obfitował w turbulencje, ale nieprzyjemne wrażenia zostały zrekompensowane przez widok Tajpej wieczorową porą - jest na co popatrzeć, zwłaszcza, że lotnisko Songshan jest całkiem niedaleko Taipei 101. Po wylądowaniu w strugach deszczu

odprowadziłam jeszcze wycieczkowiczów do hostelu Flip-Flop Hostel w okolicach głównego dworca i wróciłam do siebie, zadowolona, że ten trochę zwariowany pomysł, jakim był mniej więcej 24 godzinny wypad na Peskadory zakończył się sukcesem.